Wygląd zewnętrzny

Szkodniki zaliczane do tej rodziny to 2-3 mm chrząszcze, o wydłużonym ciele z równoległymi bokami. Dodatkowo jest ono spłaszczone i drobno owłosione. Dorosłe osobniki mają barwę brunatną bądź ciemnobrunatną.

Na dość dobrze widocznej głowie osadzone są u nich 11 członowe, buławkowate czułki. Przedplecze posiada kwadratowy lub prostokątny kształt, a na części odwłoka po odsunięciu skórzastych skrzydeł widoczne jest 5 pierścieni. Łatwo można odróżnić samca od samicy, po charakterystycznym pokładełku na końcu odwłoka.

Larwa jest bardzo podobna do larwy kołatkowatych. Również jest ona łukowato wygięta, mięsista z drobnymi włoskami i trzema parami odnóży. Jedynym niuansem różniącym je od siebie jest duża ciemna przetchlinka na 8 pierścieniu odwłoka u miazgowców. Charakterystyczne stadium poczwarki przypomina kształtem dorosłego chrząszcza.

Krajowe gatunki z rodziny miazgowcowatych żerują w bielastej części drewna, najczęściej w zewnętrznych partiach bielu, tuz przy kambium- miazdze, stąd wywodzi się polska nazwa rodziny. Miazgowcowate stanowią zagrożenie m.in. dla boazerii mebli i ram obrazów. Unikają zaś drewna, które jest  pokryte woskiem, farbą lub pokostem, nie spotkamy ich także w świeżo ściętym drewnie.

Przedstawiciele tej rodziny to:

miazgowiec brunatny (Lyctus brunneus)
miazgowiec parkietowy (Lyclus linearis)
miazgowiec amerykański (Lyctus. planicolis)