Wygląd zewnętrzny
Kołatki to małe, ciemno ubarwione chrząszcze. Owady te posiadają nitkowate, grzebykowate lub piłkowane czułki, które składają się z 10 lub 11 członów. Charakterystyczną cechą szkodników z tej rodziny jest wypukło sklepione przedplecze tworzące ?kapturkowatą? pokrywę na głowę. Występuje u nich dymorfizm płciowy.
Kołatki w zwyczaju mają podginanie i chowanie nóg oraz czułków w specjalne zagłębienia, umiejscowione na spodzie ciała. Takie zachowanie jak i nieruchomienie można zaobserwować, gdy owad czuje się zagrożony. Nazwa rodziny została utworzona na podstawie charakterystycznych odgłosów godowych samców. Chcąc zwabić partnerkę samiec nawołuje ją charakterystycznie uderzając głową lub przedpleczem w drewno. Takie kołatanie bądź tykotanie jest dobrze uchwytne dla ludzkiego ucha. Znacznie trudniej jednak dostrzec osobniki żerujące w drewnie.
Kołatki składają pojedynczo lub w złożach po kilka sztuk jaj. Są one niewielkie, owalne o barwie kremowo-białej. Larwy mają łukowato zagięte, drobno owłosione ciało barwy białej zakończone wyraźną, ciemniejszą głową. Posiadają 3 pary odnóży i na pierwszy rzut oka wyglądają jak małe pędraki. Poczwarki są barwy brązowej, nieosłonięte żadnym kokonem- typ wolny.
Wspólnymi cechami żerowisk kołatków są; chodniki larwalne o kulistym przekroju oraz okrągłe otwory wylotowe osobników dorosłych. Szkodniki atakują drewno drzew iglastych oraz liściastych w różnym wieku. Rozwijają się zależnie od gatunku w korze, między korą a drewnem, w drewnie, bywają także spotykane w produktach żywnościowych oraz tytoniu.
Najważniejsi przedstawiciele rodziny kołatkowatych to:
kołatek domowy (Anobium punctatum)
kołatek uparty (Anobium pertinax)
tykotek pstry (Xestobium rufovillosum)
wyschlik grzebykorożny (Ptilinus Pecticornis)
krokwiowiec piłkorożny (Priobium carpini)
stukacz świerkowiec (Ernobius mollis)